Το απόλυτο σκονάκι για να περάσετε καταπληκτικά και αυτό το Πάσχα
Η πιο “παραδοσιακή” γιορτή της ελληνικής επικράτειας θα λάβει μέρος εντός των τειχών για άλλη μια χρονιά. Για εμάς τους λιγοτερο τυχερούς, αυτό βέβαια δεν αποτελεί πρόβλημα αφου υπάρχει η εναλλακτική της ταράτσας, της βεράντας και όπου αλλού μπορούμε να στήσουμε σούβλα. Ετοιμάσαμε λοιπόν ένα σύντομο σκονάκι, με 5+1 ιδέες για τα πιάτα της Λαμπρής, έτσι ώστε να αποφύγετε τον μπούσουλα των ημερών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τα απολαύσουμε όλα, ακόμα κι αν δεν πάμε στους αγαπημένους μας προορισμούς.
Πίτες με αρωματικά χόρτα της Άνοιξης:
Απαραίτητες όσο ετοιμάζονται τα ψητά. Αναζητήστε λευκά με βοτανικό χαρακτήρα στη μύτη όπως ένα ξηρό μοσχάτο ή μια Malvasia Aromatica. Εναλλακτικά δοκιμάστε ένα προικισμένο με έντονα χαρακτηριστικά Orange από αρωματική ποικιλία.
Σαλάτες:
Αν ζαλίστηκες από το γύρισμα της σούβλας ήρθε η ώρα για ένα κρύο ποτήρι κρασί και μια δροσερή σαλάτα. Οι επιλογές για τα υλικά πολλές και οι συνδυασμοί ακόμα περισσότεροι. Επιλέξτε ζωηρά κρασιά με οξύτητα μιας και το ζητούμενο εδώ είναι η φρεσκάδα. Ένας ορεινός ροδίτης, μια εκρηκτική Σικελία ή οποιοδήποτε Provence style ροζέ θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Αρνάκι – Κατσικάκι στη σούβλα ή/και στο φούρνο:
Αν είστε τύποι by–the–book κάντε την safe επιλογή με ένα Ξινόμαυρο ή blend όπως μια Γουμένισσα αλλά και ένα στιβαρό Aglianico για τους πιο μυημένους. Αν πάλι ανήκετε στους τολμηρούς που τα παντρεύουν με λευκό (όπως και ο υπογράφων) τότε δοκιμάστε ένα εύσωμο με πολυπλοκότητα και ικανή οξύτητα, όπως ένα Ζακυνθινό, μία Σαντορίνη πενταετίας αλλά και μία βαρελάτη Rioja.
Κοκορέτσι:
Ακόμα κι αν γίνει στο φούρνο (λέμε τώρα), το δυνατό, πικάντικο και ρουστίκ προφίλ του, διψάει για ένα πλούσιο αλλά μαλακό ερυθρό για να στρογγυλέψει το σύνολο. Μια φρέσκια ξηρή μαυροδάφνη, μια Λιμνιώνα, ή μια νεαρή Touriga θα φέρουν εις πέρας το έργο αυτό.
Σιροπιαστό τσουρέκι γεμιστό με κρέμα:
Eπιλέξτε ένα πληθωρικό μεν αλλά με ανάλογες οξύτητες, ελαφρώς παλαιωμένο Μοσχάτο, ή ένα γλυκό Vouvray για να κλείσει επικά το πασχαλινό τραπέζι.
Extra tip: επειδή είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να μην υπάρχουν τσιμπολογήματα όσο ετοιμάζονται τα παραπάνω, βάλτε στα ποτήρια σας ένα ξηρό αφρώδες ή μία ήπια ρετσίνα για τα αυγά, τα ντολμαδάκια, τις αλοιφές και οτιδήποτε σας ανοίξει την όρεξη.
Μια ημέρα αφιερωμένη στο θαλασσινό τσιμπολόγημα. Στον απόηχο της Τσικνοπέμπτης, φτάνουμε αισίως και φέτος στην Καθαρά Δευτέρα. Aφήνουμε πίσω μας όλες τις αμαρτωλές συνήθειες και κραιπάλες των προηγούμενων ημερών καθώς ανοίγει η αυλαία της Σαρακοστής. Με δεδομένο ότι πρέπει να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε, δηλαδή τραπεζάκι δίπλα στο κύμα με όλα τα παρελκόμενα κλπ κλπ, ήρθε η ώρα να σηκώσουμε τα μανίκια…Στις αποσκευές μας η χαλαρότητα της ημέρας και φυσικά η ανοιξιάτικη διάθεση μας, θα φροντίσουν για όλα τα επακόλουθα.
Η χαλαρότητα βέβαια, αποτελεί μάλλον εξαίρεση για εκείνον που θα αναλάβει το ιερό καθήκον της αναζήτησης της καλής πρώτης ύλης αλλά και για εκείνον που φροντίσει να ταΐσει τους γύρω του. Στην περίπτωση δε που αναλάβει και τα προς πόσιν τότε η κατάσταση περιπλέκεται και γίνεται διπλά απολαυστική.
Ας κάνουμε τα πράγματα λίγο πιο εύκολα για να μην βλέπετε εφιάλτες δύο μερόνυχτα από την αγωνία. Άλλωστε αυτός είναι και ο στόχος του συγκεκριμένου άρθρου αφού έχουμε ’’φορέσει’’ την χαλαρή μας διάθεση. Ότι κι αν διαλέξετε από τον αφρό ή το βυθό της θάλασσας, σίγουρα θα βρείτε άφθονες επιλογές για να διασφαλίσετε ενα άρτιο αποτέλεσμα. Παρακάτω δίνονται κάποιες προτάσεις-ιδέες που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην εξημέρωση των άναρχων πιάτων ενός πολυσυλλεκτικού τραπεζιού.
Κάποιοι λένε ότι αν έχεις ταραμά, ντολμαδάκια και φρεσκοφουρνιστή λαγάνα, τότε τα έχεις όλα. Άλλοι πάλι προτιμούν να φέρνουν την παρέλαση στο τραπέζι τους. Όποιος τύπος και αν είσαι άντλησε ιδέες από τα παρακάτω και βρες το κατάλληλο κρασί για να αναδείξεις οτιδήποτε σαρακοστιανό κι αν ετοιμάσεις.
Ταραμοσαλάτα λευκή και φίνα. Η υπόθεση σηκώνει ρετσίνα. Όποια και να διαλέξετε θα δαμάσει την ρουστίκ γεύση των θαλασσινών αυγών. Ένα Orange wine ή ένα Manzanilla Sherry θα αποτελέσει εναλλακτική επιλογή για τους πιο μυημένους.
Πάσης φύσεως ωμά όστρακα. Το ζητούμενο εδώ είναι οι υψηλές οξύτητες, που θα ισορροπήσουν την ιωδιούχα αύρα τους δίπλα σε ένα αφρώδες παραδοσιακής μεθόδου. Πρώτη επιλογή τα εξαιρετικά εγχώρια δείγματα αλλά και αυτά από τον Λίγηρα. Για τους κοσμοπολίτες υπάρχει πάντα η επιλογή της Σαμπάνιας.
Καλαμαράκια ή/και γαρίδες tempura. All time classic λιχουδιές. Η χαρακτηριστική λιπαρότητα του τηγανίσματος ζητάει πέρα από ένα κλασικό και σχετικά ελαφρύ Ασύρτικο, μια Ρομπόλα ή και ένα Albarino (αν βρείτε) για να ισορροπήσει τη λιπαρή αίσθηση.
Καλαμάρι μεγάλο στο κάρβουνο. Απαραίτητη προυπόθεση να είναι περίπου στο κιλό το κάθε τεμάχιο για να το ευχαριστηθείτε με την ψυχή σας. Ένα αρωματικό, γλυκό ελαιόλαδο (εννοείται εξαιρετικά παρθένο), λεμόνι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι είναι μια ωδή στη γεύση που προκαλεί λατρεία. Μια λεμονάτη Σαντορίνη με δόσεις αρμύρας, ένα κορυφαίο Vouvray ή μια λευκή Αίτνα είναι ικανά να προκαλέσουν δάκρυα συγκίνησης που θα θυμάστε για πολύ καιρό.
Ροζέ κρασιά;; Μα φυσικά και έχουν τη θέση που τους αξίζει σε αυτό το τραπέζι. Θαλασσινά μαγειρευτά με ή χωρίς ζυμαρικά και ελαφρώς τοματένιες σάλτσες θα συνεργαστούν άψογα με καλοδομημένα ώριμα ροζέ με ικανοποιητική οξύτητα. Παλαιωμένο Ξινόμαυρο, Λιμνιώνα αλλά και Syrah-blend είναι μερικές από τις επιλογές.
SpecialOccasion: Για τους έχοντες βαθιά τσέπη, που θα προτιμήσουν να ρίξουν αντί για χαρταετό τα ανεπανάληπτης νοστιμιάς οστρακόδερμα και σκορπίνες στη σχάρα, η επιλογή ενός πλούσιου λευκού με διακριτικά δουλεμένο βαρέλι είναι το απόλυτο must. Ένα Ζακυνθινό ή Νυχτέρι 3ετούς παλαίωσης, μια Βουργουνδία 1er Cru ή ένα πρωτοκλασάτο Pinot Bianco θα προσδώσουν μια classy πινελιά σε αυτό το γευστικό κάδρο.
Extra Tip #1: Όσο πιο ακατέργαστη η πρώτη ύλη, τόσο περισσότερη οξύτητα και φρεσκάδα χρειαζόμαστε.
Extra Tip #2: Για τους αμετανόητους των αποσταγμάτων υπάρχουν πρώτης τάξεως τσίπουρα και ούζα.
Φαίνεται ότι όλο και περισσότεροι καταναλωτές αναζητούν και δοκιμάζουν ότι νέο εμφανίζεται από την πιο πολυσυζητημένη σκηνή παγκοσμίως. Φαντάζομαι όμως ότι και εσείς θα έχετε την ίδια απορία με τον υπογράφων αφού μέχρι προσφάτως δεν ήταν ξεκάθαρο, και μάλιστα σε επίπεδο βιβλιογραφίας, ποιος και τι ακριβώς ορίζει το κρασί φυσικό.
Είναι οι ήπιες παρεμβάσεις το επόμενο παγκόσμιο trend στον οινικό κόσμο;
Στην περίπτωση των παραπάνω δεν έχουμε να κάνουμε με μόδες και στυλ, αλλά με ένα φαινόμενο που ίσως δίχνει την επιστροφή στο παρελθόν. Να θυμίσω εδώ ότι η συγκεκριμένη φιλοσοφία του ¨κάνω φυσικά κρασιά¨ έχει βαθιές ρίζες στη Σλοβενία αλλά και την Γεωργία που κρατούσαν τη σημαία ψηλά με εξαιρατικά δείγματα γραφής. Βέβαια δεν έτυχαν σπουδαίας αναγνώρισης και χάθηκαν στο χρόνο, είτε γιατί ήταν «τα λίγα απέναντι στα πολλά», είτε γιατί το πάντα ιδιαίτερο γευστικό προφίλ τους αφορούσε συγκεκριμένους ουρανίσκους.
Τι σημβαίνει όμως όταν το φαινόμενο “natural” παίρνει σάρκα και οστά;
Χρειάστηκαν δέκα ολόκληρα χρόνια υπομονής, με τους οινοπαραγωγούς να επιμένουν στην κατωχύρωση ενός πλαισίου για τον ορισμό της συγκεκριμένης κατηγορίας. Το υπουργείο γεωργίας της Γαλλίας σε συνεργασία με τον INAO (Institute National des Appellations d’Origin) έδωσαν το ¨πράσινο φως¨ για να πιστοποιούνται και να αναγνωρίζονται επίσημα ως “VinMethodeNature” (VmN). Για να χαρακτηριστεί ένα κρασί φυσικό (βάσει νομοθεσίας πλέον) προϋποθέτει τα έξης: πιστοποιημένη οργανική ή βιοδυναμική καλλιέργεια, χειρωνακτικό τρύγο και χρήση ιθαγενών ζυμών.
Μεταξύ όσων αναφέρονται στο πρωτόκολλο ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στα θειώδη τα οποία, είτε θα πρέπει να είναι μηδενικά, είτε θα έχουν ανώτατο όριο τα 30mg/l. Συνεπώς καθορίζονται ως VmN sans sulfites ajoutés και VmN <30 mg/l de sulfites ajoutés αντιστοίχως. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι η όλη διαδικασία θα επανεκτιμηθεί στο άμεσο μέλλον αφού διανύσει μια δοκιμαστική περίοδο.
Πολλοί τόλμησαν αλλά δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ας μην ξεχνάμε ότι εκ των πραγμάτων οι πρακτικές που ακολουθούνται αλλά και η παραγωγή των κρασιών αυτών έχουν συχνά κάποιο ρίσκο για το τελικό αποτέλεσμα που θα έρθει στο ποτήρι μας. Όσοι όμως ακολούθησαν με πίστη το δύσκολο μονοπάτι, η επιλογή τους αυτή τους δικαίωσε και λαμβάνουν την αναγνωρίση που τους αξίζει.
Γι’ αυτό λοιπόν μην είστε διστακτικοί στην επιλογή φυσικών κρασιών. Κάποιες φορές μπορεί να είναι λίγο θολά στην όψη, άλλες πάλι μπορεί να χρειάζονται λίγο παραπάνω χρόνο. Συμβουλευτείτε, δοκιμάστε και απολαύστε!
Το μόνο σίγουρο είναι ότι εκφράζουν μια διαφορετική προσέγγιση και σφραγίζουν μέσα τους την ψυχή και το συναίσθημα εκείνου που το δημιούργησε.
Το οινοποιείο της οικογένειας Χατζηδάκη είναι από τους πρωτοπόρους που σχεδίασαν και εφάρμοσαν πρακτικές ήπιων παρεμβάσεων και η πιστοποίηση Vegan/Vegetarian αποτέλεσε το επόμενο βήμα στην εξέλιξη των κρασιών του κτήματος.
Η σημασία της πιστοποίησης
Ελάχιστα οινοποιεία στη χώρα μας διαθέτουν πιστοποίηση Vegan/Vegetarian. Μια διαδικασία που χαροποιεί ιδιαίτερα την χορτοφαγική κοινωνία και επιτρέπει σε όσους ανήκουν σε αυτή να έχουν πρόσβαση σε προϊόντα μη ζωικής καταγωγής. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιείται καμία ουσία ζωικής προέλευσης, σε κανένα στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας και κυρίως σε αυτό της διαύγασης. Να επισημάνουμε εδώ ότι σε ορισμένα οινοποιεία παρακάμπτουν εντελώς τη συγκεκριμένη φάση της οινοποίησης. Ακολουθούν εναλλακτικές μεθόδους που θα τους επιτρέψουν μετά από τους σχετικούς ελέγχους να φέρουν το ειδικό σήμα της πιστοποίησης στην ετικέτα.
Πως επιτυγχάνεται όμως η διαύγαση;
Από τα πρώτα βήματα λειτουργίας του οινοποιείου εφαρμόζουν βιολογικό πρωτόκολλο σεβόμενοι πάντα τη γη. Αφοσιωμένοι στη πρώτη ύλη, χρησιμοποιούν γηγενείς ζύμες και εμφιαλώνουν χωρίς φιλτραρίσματα. Επομένως σκευάσματα όπως αλβουμίνη αυγού, καζείνη και ζελατίνη μάλλον δεν θα μπορούσαν να έχουν θέση στις μελλοντικές οινοποιήσεις. Έτσι μια παρατεταμένη διάρκεια σταθεροποίησης μέσα στη δεξαμενή σε ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες έρχεται να επισφραγίσει το αποτέλεσμα για την επίτευξης της ανωτέρω διεργασίας.
Ανεξάρτητα λοιπόν με τις διατροφικές συνήθειες και τις γευστικές προτιμήσεις του κοινού, η οικογένεια Χατζηδάκη δίνει την δυνατότητα σε μια κατηγορία καταναλωτών, που ολοένα και αυξάνεται, να απολαμβάνει τις δημιουργίες της.
Καλωσορίζουμε λοιπόν το οινοποιείο Χατζηδάκη στην εγχώρια VeganSociety
…..Ανδαλουσία-Ν.Δ Ισπανία, κάπου στο 500 π.χ. τα πρώτα δείγματα οινοποίησης έκαναν την εμφάνισή τους (σκεφτείτε ότι το flamenco αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε βιβλιογραφία το 1774). Τοπογραφικά η Ανδαλουσία είναι ‘’εγκλωβισμένη’’ από τον Ατλαντικό στα δυτικά και από τη Μεσόγειο στα ανατολικά. Μονοπωλεί το οινικό ενδιαφέρον στο νότο της χώρας με επίκεντρο τα ενισχυμένα κρασιά από την πόλη του Jerez.
Γιατί όμως ο αμπελώνας του Jerez είναι στρατηγικής σημασίας;
Για τρεις βασικούς λόγους. Πρώτον το έδαφος ‘’albariza’’ με σύσταση από κιμωλία που έχει την ιδιότητα να συγκρατεί το νερό από τις χειμερινές βροχοπτώσεις έτσι ώστε να τροφοδοτεί το φυτό την περίοδο της ξηρασίας. Δεύτερον μια πολυδιάστατη ποικιλία το Palomino που κάνει πολλά και διαφορετικά στυλ κρασιών. Τρίτον και σημαντικότερον η επίδραση του ατλαντικού, κρίσιμο στοιχείο για την ανάπτυξη του flor (Ένα παχύ στρώμα από φυσικές ζύμες που δημιουργείται στην επιφάνεια του κρασιού μέσα στο βαρέλι και το προστατεύει από την επίδραση του οξυγόνου).
Όλα τα παραπάνω θέτουν τις βάσεις για ένα Truly Mediterranean κρασί, αλλά η συνέχεια γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Όσον αφορά την παραγωγή-παλαίωση του, όρεξη να έχετε να διαβάζετε. Συνοπτικά λοιπόν το Sherry οινοποιείται όπως ένα λευκό κρασί. Στην συνέχεια ενισχύεται με αλκοόλ και οδηγείται σε βαρέλια για παλαίωση όπου το πράγμα περιπλέκεται. Μια μέθοδος που ακούει στο όνομα Solera* (περιγράφεται στο τέλος του άρθρου) θα φροντίσει να μεταμορφώσει τον ατίθασο νεαρό σε κύριο με ισχυρή προσωπικότητα με την βοήθεια του flor.
Οι Ισπανοί είναι υπερήφανοι που μπορούν και παράγουν με αυτή την περίπλοκη διαδικασία κρασί για πάνω από δυο χιλιάδες χρόνια και εμείς χαρούμενοι που μπορούμε να έχουμε όλο το ταπεραμέντο της Μεσογείου σε ένα ποτήρι.
Κύριες κατηγορίες, γευστικά προφίλ και συνδυασμοί
Υ.Γ. Αν όλες οι παραπάνω προτάσεις δεν σας καλύπτουν, απλά βάλτε σε ένα πιάτο λίγες ελιές, αμύγδαλα και καρύδια, κάποιο αλίπαστο τόσο όσο, λίγα τοματίνια και απολαύστε ένα ποτήρι sherry χωρίς ενοχές…….SALUT!!!!!
Solera*. Με απλά λόγια μία στοίβα από βαρέλια όπου η πάνω-πάνω σείρα περιέχει το νεότερο κρασί και η τελευταία το παλαιότερο. Η ποσότητα που θα φύγει από το παλαιότερο βαρέλι κάθε χρόνο για εμφιάλωση θα συμπληρωθεί με νεότερο και πάει λέγοντας…..
Δύο μέρες πριν μας επιβληθεί το 2ο lockdown είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε Ισπανικά κρασιά που στην πλειοψηφία τους δεν εισάγονται στην Ελλάδα. Προφανώς και δεν μαζευτήκαμε σε κάποια αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου ή κάποιο εστιατόριο όπως θα κάναμε στην προ κορωνοιού εποχή. Όμως υπάρχουν κάποιοι φορείς ή καλύτερα κάποιοι άνθρωποι που βρίσκουν εναλλακτικούς τρόπους για να περνάμε λίγο καλύτερα και να συνεχίσουμε να δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα. Ο λόγος για την πάντα δραστήρια Ισπανική Πρεσβεία και συγκεκριμένα το εμπορικό της τμήμα που μας διέθεσε προς δοκιμή δέκα ετικέτες κρασιών. Έτσι ο καθένας είχε τη δυνατότητα να τα δοκιμάσει στο χώρο του και να παρακολουθεί την όλη διαδικασία-παρουσιάση μέσω του υπολογιστή του.
Τα κρασιά της δοκιμής κάλυπταν σχεδόν όλες τις κατηγορίες του Ισπανικού αμπελώνα, εκτός από Sherry. Ξεκινήσαμε με δύο αφρώδη, συνεχίσαμε με τρία λευκά και καταλήξαμε σε πέντε κόκκινα. Παρακάτω τα κρασιά με τη σειρά που δοκιμάστηκαν.
Parxet Cuvee 21 Ecologico 2018 D.O. CAVA (Εισάγεται από την All About Wines)
Όμορφος αφρισμός στο ποτήρι, με απαλά δευτερογενή αρώματα που μαρτυρούν την ολιγόμηνη παραμονή με τις ζύμες. Στόμα μαλακό με ελαφριά λιπαρότητα που κάνει αυτό το αφρώδες ευέλικτο ακόμα και για branch.
Laieta Gran Reserva Brut Nature 2016 Alta Alella D.O. CAVA
Τυπικά αρώματα κόρας ψωμιού με ώριμο φρούτο, αποτέλεσμα της 30μηνης παλαίωσης με τις οινολάσπες. Ξηρό, κρεμώδες στόμα με κοφτερή οξύτητα που του δίνει φρεσκάδα. Οι λεπτές φυσαλίδες και το μάκρος προσθέτουν έχτρα πόντους σε ένα υψηλών επιδόσεων σύνολο.
Sapientia Verdejo Ecologico 2018 El Lagar de Moha D.O.P Rueda
Επόμενος σταθμός η Rueda και η ποικιλία Verdejo που αναδεικνύεται σε ένα από τα δυνατά χαρτιά του Ισπανικού αμπελώνα. Και όχι άδικα αφού μας χάρισε ευγενικά αρώματα από αχλάδι, νεκταρίνι και πιπέρι. Φίνο στόμα με πυρηνόκαρπα φρούτα και διακριτικά λιπαρό τελείωμα που συνθέτουν ένα προφίλ αντάξιο των εγχώριων ερυθρών.
Δοκιμή Ισπανικών κρασιών χωρίς Albarino δεν υφίσταται αφού μιλάμε για τη σπουδαιότερη λευκή ποικιλία της Ιβηρικής χερσονήσου, που στην περίπτωση μας εμφανίστηκε εσωστρεφές με full of citrus αρώματα στη μύτη. Αν και αρκετά νεαρό στο στόμα, διαθέτει ένταση, οξύτητα και πολυπλοκότητα που θα ανταμείψει σε 2-3 χρόνια όσους ξέρουν να περιμένουν τα λευκά κρασιά.
Ciclic Blanc 2015 Garnacha Blanca Lagravera D.O.P. Costers del Segre
Ποικιλία που μεγαλουργεί στο Γαλλικό Νότο γνωστή κυρίως για τα ερυθρά κρασιά. Εδώ μας συστήνεται στη λευκή εκδοχή της και εκφράζεται μέσα από μεγάλες εντάσεις και γευστικό βάθος. Η ωριμότητα σε συνδυασμό με την ελαφρά ορυκτή αίσθηση βάζει την Ισπανία στον παγκόσμιο χάρτη της ποικιλίας και μας δείχνει ένα διαφορετικό πρόσωπο.
Rioja Crianza 2016 Ramon Bilbao (Εισάγεται από την KP Spirits)
Από την διασημότερη περιοχή της χώρας έρχεται το πρώτο ερυθρό της δοκιμής, μπολιασμένο με γήινα-βοτανικά αρώματα, πληθωρικό ξύλο και τανίνες που αντικατοπτρίζει ένα πιο old fashion στυλ.
Purgatori 2017 Familia Torres D.O. Costers del Segre (Εισάγεται από την ΓΕΝΚΑ Εμπορική)
Το διακεκριμένο οινοποιείο Torres γιορτάσει τα 150 χρόνια ύπαρξης και μας παρουσιάζει ένα κρασί με άφθονο μαύρο φρούτο, αποξηραμένα βότανα και εξαιρετικά δουλεμένες τανίνες. To Purgatori είναι αξιόλογος εκπρόσωπος της καταλανικής καταγωγής του και αναδεικνύει πλήρως τον χαρακτήρα των ποικιλιών Carinena και Garnacha.
Partal Cepas Viejas 2017 Monastrell Bodega Balcona D.O.P. Bullas
Γεμάτη κρυμμένους θησαυρούς η Ισπανία και στα ποτήρια μας έρχεται ένας εξ’ αυτών από την Valencia. Monastrell (Mourvedre) ή αλλιώς το τρίτο σταφύλι του ‘’GSM’’ blend μας χαρίζει απλόχερα γλυκό μπαχάρι, ευχάριστο ζωικό χαρακτήρα με λιγοστές αλλά κάπως άγουρες τανίνες.
Tinto 2015 Casa La Rad D.O.Ca Rioja
Η δεύτερη Rioja της γευσιγνωσίας αποτελείται από τρεις ακόμα ποικιλίες πέραν του Tempranillo με κύρια την Garnacha. Στο στόμα το πικάντικο φρούτο φλερτάρει με τις ζουμερές τανίνες, με την οξύτητα να συμβάλει στην ισορροπία. Ένα κρασί γεμάτο ενέργεια με μεγάλη συγκέντρωση που αντανακλά την τυπικότητα της πιο διάσημης περιοχής της χώρας.
Vina Pedrosa Reserva 2016 Perez Pasquas D.O. Ribera Del Duero
Η πιο περιζήτητη περιοχή της Ισπανίας δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτό το tasting set. Τα κρασιά χαρακτηρίζονται από γενναιόδωρο σκούρο φρούτο, ένταση από το βαρέλι, και πλούσιο σώμα όπως ακριβώς και στην περίπτωση του Vina Pedrosa που διατηρεί όλα τα παραπάνω στοιχεία σε υψηλό βαθμό.
Ευχόμαστε να έχουμε ξανά στο μέλλον την δυνατότητα να δοκιμάσουμε και άλλα κρασιά, έστω και μέσα από την οθόνη του υπολογιστή μας, για να εμπλουτίσουμε ακόμα περισσότερο τις γνώσεις μας για μία χώρα που είναι αναμφίβολα άκρως σημαντική για την γαστρονομία αλλά και την οινική βιομηχανία.
