Μια ημέρα αφιερωμένη στο θαλασσινό τσιμπολόγημα. Στον απόηχο της Τσικνοπέμπτης, φτάνουμε αισίως και φέτος στην Καθαρά Δευτέρα. Aφήνουμε πίσω μας όλες τις αμαρτωλές συνήθειες και κραιπάλες των προηγούμενων ημερών καθώς ανοίγει η αυλαία της Σαρακοστής. Με δεδομένο ότι πρέπει να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε, δηλαδή τραπεζάκι δίπλα στο κύμα με όλα τα παρελκόμενα κλπ κλπ, ήρθε η ώρα να σηκώσουμε τα μανίκια…Στις αποσκευές μας η χαλαρότητα της ημέρας και φυσικά η ανοιξιάτικη διάθεση μας, θα φροντίσουν για όλα τα επακόλουθα.
Η χαλαρότητα βέβαια, αποτελεί μάλλον εξαίρεση για εκείνον που θα αναλάβει το ιερό καθήκον της αναζήτησης της καλής πρώτης ύλης αλλά και για εκείνον που φροντίσει να ταΐσει τους γύρω του. Στην περίπτωση δε που αναλάβει και τα προς πόσιν τότε η κατάσταση περιπλέκεται και γίνεται διπλά απολαυστική.
Ας κάνουμε τα πράγματα λίγο πιο εύκολα για να μην βλέπετε εφιάλτες δύο μερόνυχτα από την αγωνία. Άλλωστε αυτός είναι και ο στόχος του συγκεκριμένου άρθρου αφού έχουμε ’’φορέσει’’ την χαλαρή μας διάθεση. Ότι κι αν διαλέξετε από τον αφρό ή το βυθό της θάλασσας, σίγουρα θα βρείτε άφθονες επιλογές για να διασφαλίσετε ενα άρτιο αποτέλεσμα. Παρακάτω δίνονται κάποιες προτάσεις-ιδέες που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην εξημέρωση των άναρχων πιάτων ενός πολυσυλλεκτικού τραπεζιού.
Κάποιοι λένε ότι αν έχεις ταραμά, ντολμαδάκια και φρεσκοφουρνιστή λαγάνα, τότε τα έχεις όλα. Άλλοι πάλι προτιμούν να φέρνουν την παρέλαση στο τραπέζι τους. Όποιος τύπος και αν είσαι άντλησε ιδέες από τα παρακάτω και βρες το κατάλληλο κρασί για να αναδείξεις οτιδήποτε σαρακοστιανό κι αν ετοιμάσεις.
Ταραμοσαλάτα λευκή και φίνα. Η υπόθεση σηκώνει ρετσίνα. Όποια και να διαλέξετε θα δαμάσει την ρουστίκ γεύση των θαλασσινών αυγών. Ένα Orange wine ή ένα Manzanilla Sherry θα αποτελέσει εναλλακτική επιλογή για τους πιο μυημένους.
Πάσης φύσεως ωμά όστρακα. Το ζητούμενο εδώ είναι οι υψηλές οξύτητες, που θα ισορροπήσουν την ιωδιούχα αύρα τους δίπλα σε ένα αφρώδες παραδοσιακής μεθόδου. Πρώτη επιλογή τα εξαιρετικά εγχώρια δείγματα αλλά και αυτά από τον Λίγηρα. Για τους κοσμοπολίτες υπάρχει πάντα η επιλογή της Σαμπάνιας.
Καλαμαράκια ή/και γαρίδες tempura. All time classic λιχουδιές. Η χαρακτηριστική λιπαρότητα του τηγανίσματος ζητάει πέρα από ένα κλασικό και σχετικά ελαφρύ Ασύρτικο, μια Ρομπόλα ή και ένα Albarino (αν βρείτε) για να ισορροπήσει τη λιπαρή αίσθηση.
Καλαμάρι μεγάλο στο κάρβουνο. Απαραίτητη προυπόθεση να είναι περίπου στο κιλό το κάθε τεμάχιο για να το ευχαριστηθείτε με την ψυχή σας. Ένα αρωματικό, γλυκό ελαιόλαδο (εννοείται εξαιρετικά παρθένο), λεμόνι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι είναι μια ωδή στη γεύση που προκαλεί λατρεία. Μια λεμονάτη Σαντορίνη με δόσεις αρμύρας, ένα κορυφαίο Vouvray ή μια λευκή Αίτνα είναι ικανά να προκαλέσουν δάκρυα συγκίνησης που θα θυμάστε για πολύ καιρό.
Ροζέ κρασιά;; Μα φυσικά και έχουν τη θέση που τους αξίζει σε αυτό το τραπέζι. Θαλασσινά μαγειρευτά με ή χωρίς ζυμαρικά και ελαφρώς τοματένιες σάλτσες θα συνεργαστούν άψογα με καλοδομημένα ώριμα ροζέ με ικανοποιητική οξύτητα. Παλαιωμένο Ξινόμαυρο, Λιμνιώνα αλλά και Syrah-blend είναι μερικές από τις επιλογές.
Special Occasion: Για τους έχοντες βαθιά τσέπη, που θα προτιμήσουν να ρίξουν αντί για χαρταετό τα ανεπανάληπτης νοστιμιάς οστρακόδερμα και σκορπίνες στη σχάρα, η επιλογή ενός πλούσιου λευκού με διακριτικά δουλεμένο βαρέλι είναι το απόλυτο must. Ένα Ζακυνθινό ή Νυχτέρι 3ετούς παλαίωσης, μια Βουργουνδία 1er Cru ή ένα πρωτοκλασάτο Pinot Bianco θα προσδώσουν μια classy πινελιά σε αυτό το γευστικό κάδρο.
Extra Tip #1: Όσο πιο ακατέργαστη η πρώτη ύλη, τόσο περισσότερη οξύτητα και φρεσκάδα χρειαζόμαστε.
Extra Tip #2: Για τους αμετανόητους των αποσταγμάτων υπάρχουν πρώτης τάξεως τσίπουρα και ούζα.